İmrenerek baktım bu kez öfkelendiğim aynalara, kaçırılan bakışlara kızmadı
onlarda.Bir hayali gösterdiler bana uzun uzadıya ve ayrıntılarıyla... Gür
kirpiklerin çevrelediği kömür gözler, sevgiyle bakıp, çağırıyorlardı beni
yanına...
Herşeyden biraz daha fazla sevdiğim, herşeyden biraz daha fazla önem
verdiğim, orada öylece duruyordu karşımda.. Dokunmak istedim büyü
bozuluverdi. Kendi aksimdi şimdi bana yansıttıkları ve beni alaya alan
kahkahalarıydı kulağimda çınlayan. Küskün keder bitiverdi yanıbaşımda,
yerleşti dudağıma. Yoktun yanımda sana çok fazla ihtiyaç duyduğum biranda.


OYSA;aklımı karıştıran uykumu açan kokun, yüzüme ellerime sinmiş
sersemletici bir rüzgar gibi geziniyordu bedenimde. İŞTE O AN; Gerçeklerden
soyutlanmış varlığını hissediyorum yanımda, Sözcükler korkutuyor, sessizlik
daha fazla... Yazdığım her kelime düşman... Hayat düşman.. Zaman düşman...
Sensiz olduğumda bana.

Gece boyunca oturup öylece bakmak biraz daha, biraz daha üzerime gelen
duvarlara.. Ve yine öylece durup kulak vermek; Sessizliği bir anda
parçalayan göğsümün çığlıklarına... Sonra... Saatlerce yatakta dönüp durmak:
Sıcaklığın yook, şefkatin yok.. Perde perde inen uyku değil hüzündür
gözlerime. Vee, ve yastık niyetine kollarımı kullanırım omuzların yerine.

Hani unutuversem diye beklerim içimdeki sızlayan yarayı... Gözümün önünde
hesap soran anıları, şaşırırım nereye saklayacağımı. Ortalığa saçılıveren
görüntüler belgelemiştir; Bir paylaşımı, yaşanmışlığı... Hani kaçıversem
diyorum bir ancıkta olsa. Aman vermiyor mu hayalin? Yoksa ben kaçmak mı
istiyorum,
yakalanmak mı?

Benliğim dayanmak ve katlanmak arası yokluğunun sancılarında. Seni ister:
Dağılan saçlar, titreyen dudaklar...

Milyonkere ismini fısıldarken ben, isyan eder kadere dolan bakışlar.
Kıpkırmızı gözler ateş saçarken geceye, boşlukta asılı kalır biçare eller.

Yokluğunun hoşnutsuzluğu indirilirken balyozlarca beynime, umut bir köşede
kıvrılmıştır, bekler sessizce "elbet gelecek" diye yineler, yineler
saatlerce...

Zamanın sırtıma sapladığı hançeri çıkarmak, içimde sızlayan yarayı
dindirmek, özlemle bu gece gelmeyecek olan seni beklemek... Kolay değil
anlıyor musun? Kolay değil sensizlikle başetmek!..

Sensizliğe esip yağdırdığım onca saatten sonra bir avuntu olur ya, şimdi de
o şarkı dudağımda; "Elimde değil,
seviyorum..."

Kış kara ve soğuk bir mevsim olsa da bembeyaz kar yağar ya; İşte öyle
bekliyorum seni bu soğuk ve karanlıkta...