Ar damarından kan damlar hayatın Yapraklarını bırakır, lavanta kokulu akşamlar Aksisedası parçalanır, yüzüne mehtabın Kırık aynalar bizi yansıtır, ürkekçe… Bir paradokstur gerçeklerin bize yansıması Şafak söküşlerinde duygu, militanca bir çığlıktır Sesler birbirine karışmıştır, anılarsa dem tutar… Bilinen bütün dualar firardadır; gelmez dile Yakılır kutsal mabetler bir bir Çarmıha gerilir yeniden aşkın gözleri Gülüşler hapistir, umut kelepçe Yarına müebbet biçilir, deri koltuklarda Ölümse, zamansız gelir üryan bir bakışla Varlığın da yokluğun da adı baruttur Ha bir, ha bin kurşunla Adı tehcirse bir yaşamın Ve hele yaşamın adı sürgün konulmuşsa Potansiyel bir suç, taşlanan bir yürekse aşk, Ha bir, ha bin kez ölüm... Ne yazar vurulmuşsa kavuşmak…

Dündar Sansur