Pencerene çekerken perdeyi Buz tutar içimde, sana akan sular Efsunkâr bakışın yakarken geceyi Buzullar erir ayaz bekleyişlerimde Her mevsime adın verilirken Adın hazan çiçeğidir, Hiçbir mevsim hazzını vermez Bütün hicranların adı aynı sızıdır Hazan hüznü gibidir, gidişi aşkların Acılar yatağını bulur, akar melal çayına Muhacir bir kavmin hiçbir toprağa kabul edilmeyişidir Bu sessiz gidişlerin…
Ve beni bu susuz, ekmeksiz, sensiz bırakmaların… Yok mu bu gidişlerin müntehası… |