|
|
Dokunuş |
|
Dışarıda yağmur çisil çisil Ebemkuşağını çizer, her renge adını verirdim, Her renk adına boyanırdı. Adın yankılanırdı büyürken tahassür, Gecenin esmer tenli gözlerinden Usulca okşarken zülfünü alize, Fırtınalar koparken yüreğin deltasında Yürek gözlerine mıhlanmış öylece asi… Dinmez bu kasırga boy vermeden gözlerimde Gözlerinin badem dokunuşları Alevler yükselirken dahlimde. İçim dağlanır hasretine, Yokluğunsa bir kez daha Ölüm olur düşer toprağa… |
|
Dündar Sansur |
|
|
|
|