Kanayan bir yaşamın ortasında Güz yelleri eser özümde Gidişinin savurduğu hasret, üşütür beni... Ve baharı özlemeye başlar bu yürek Başka bahara kaldı, bir tomar dilekçem Umut yağmurunu bekler gönlüm Umut için sana vurgun gözlerim Mevsimlerden neyi tercih ederdin? Üşüdüğüm için ısıtmak mı karda beni? Yoksa kuruyan gözlerime rahmet yağmak mı? Yoksa tüm hüzünleri yakarak yaprak misali Hasretini savurarak bana gelmek mi? Ya da yaz sıcağında serabım diyerek kaybolmak mı Her mevsim olamazsın bana; Bilirim … Ama mevsimin sendeki adını da bilirim Ve hasret duyduğum kadar üşürüm En önemlisi, çöl ortasında serabım Artık esmez oldu düşlerime…

Dündar Sansur