|
Kaç iklimdir, yağmadı beklenen yağmurun
Kaç gecedir, doğmadı gözlerime gülüşün
Kaç zamandır, kısık bir feryattır yokluğun
Ve kaç zamandır
Çorak bir coğrafyanın gözleridir kıraç tenim
Geleciğin yok senin…
Kalmadı izinden, o mavi düşlerin sen kokan mevsiminden
Kalmadı, baharımda açan papatyalar, nergisler…
Kalmadı, sana dönüştürdüğüm sevinçlerin hiçbir adı
Kalmadı sevdalı gamzeler, göçtü.
Yokluktur, yoklukların bütün izdüşümleri yaşamımda
Geleceğin yok senin…
Kaç demdir tazelendi özlemler, kaçak çay içimlerinde
Kaç bin tütündür sarıldı, kaçak bekleyişlerde
Her tazelenişte bir umut belirirdi son nefesleri gibi
Bir bir söndürüldü, umutların senli ateşleri
Yol kenarlarında beklenirken gelecek,
Gelmez olur hiçbir bakışın, bir hiç bakışıma
Katran karası bir yokluktur bu acımsı yaşam
Kaç bahar geçti;
Geleceğin yok senin…
|
